پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP

اهداف تزریق PRP چیست؟

پزشکان از تزریق PRP برای مواردی از مشکلات استفاده می کنند. نمونه هایی از این موارد عبارتند از:

ریزش مو: پزشکان PRP را به سر پوست تزریق می کنند تا رشد مو را تقویت کرده و از ریزش مو جلوگیری کنند. طبق تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۴، تزریق PRP در درمان آلوپسی آندروژنی موثر است که همچنین به عنوان طاسی الگوی مردانه شناخته می شود.

جراحات تاندون: تاندون ها بافت های سخت و ضخیمی هستند که عضله را به استخوان وصل می کنند. تاندون ها معمولا پس از آسیب به آرامی بهبود می یابند. پزشکان از تزریق PRP برای درمان مشکلات مزمن تاندون مانند آرنج تنیس بازان، تاندونیت آشیل در مچ پا و تاندونیت کشکک زانو استفاده می کنند.

آسیب های حاد: پزشکان تزریق PRP را برای درمان زخم های ورزشی حاد، از قبیل کشیدگی عضلات همسترینگ یا گرفتگی زانو استفاده کرده اند.

ترمیم پس از جراحی: گاهی اوقات پزشکان از تزریق PRP پس از جراحی برای ترمیم تاندون ها (مانند تاندون چرخنده در شانه) یا رباط های (مانند رباط صلیبی قدامی) پاره شده استفاده می کنند.

استئوآرتریت: پزشکان PRP را به زانوی افراد مبتلا به استئوآرتریت تزریق کرده اند. در سال ۲۰۱۵ تحقیقات نشان دادند که تزریق PRP از تزریق اسید هیالورونیک (درمان سنتی) برای درمان استئوآرتریت موثرتر است. با این حال آزمایش بر روی یک گروه کوچک ۱۶۰ نفره بود، بنابراین آزمایش هایی با اندازه بزرگتر برای تایید این امر ضروری است.

 توجه داشته باشید که هیچ کدام از این موارد به طور قطعی ثابت نشده است.

چگونه برای تزریق PRP آماده شویم؟

به طور کلی چندین مرحله برای آماده سازی جهت تزریق PRP وجود دارد.

هرچند PRP می تواند به روش های مختلف تزریق شود. به عنوان مثال گاهی اوقات یک محلول بی حس کننده موضعی قبل از تزریق PRP به پوست سر شما اعمال می شود. برای این منظور لازم است زودتر از جلسه درمانی در مطب حضور یابید.

در موارد دیگر یک بی حس کننده موضعی با PRP مخلوط می شود تا ناراحتی را کاهش دهد. گاهی اوقات پزشک شما PRP را در طی عمل جراحی تزریق می کند. در این حالت آماده سازی برای تزریق PRP شامل پیگیری توصیه های جراح قبل از جراحی است.

پروسه تزریق PRP

در ادامه هر آنچه در فرآیند تزریق PRP معمولی انتظار می رود، بیان شده است:

متخصص نمونه ای از خون شما را می گیرد. مقدار این نمونه به جایی که PRP تزریق می شود، بستگی دارد. برای مثال مقدار خون گرفته شده برای تزریق به پوست سر در آزمایش های انجام شده تقریبا ۲۰ میلی لیتر بوده است. این میزان کمی بیشتر از یک قاشق چای خوری است.

خون در سانتریفیوژ قرار داده می شود. سانتریفیوژ دستگاهی است که به سرعت می چرخد و باعث می شود که اجزاء خون جدا شوند. پروسه جداسازی حدود ۱۵ دقیقه طول می کشد.

سپس شخصی از کادر درمان پلاسمای جدا شده را برداشته و آن را برای تزریق به منطقه آسیب دیده آماده می کند.

برای مطالعه مطلب کامل بر روی پلاسمای غنی از پلاکت کلیک کنید.